Evrende yaklaşık üçyüz milyar galaksi var.
Üçyüz milyar galaksiden sadece Samanyolu galaksisi bizim galaksimiz.
Samanyolu galaksisinde 250 milyar yıldız var ve bu yıldızlardan sadece birisi bizim Güneş‘imiz.
Güneş’e bağlı sekiz gezegen var, bu sekiz gezegenden birisi bizim gezegenimiz Dünya…
Dünya 4,5 milyar yaşında ve biz sadece ortalama 100 yıllık bir zaman diliminde yaşayacağız.
Sevmediğiniz bir işte, sevmediğiniz bir hayatı mı yaşayacaksınız?
Yoksa hataları ve sorumlulukları ile KENDİ İSTEDİĞİNİZ hayatımı yaşayacaksınız?
Seçim her zaman sizin…
Yukarıdaki yazıyı tekrar okuyun ve TEKRAR DÜŞÜNÜN!
–
Kripto says:
Uçak yolculuğunda bile pencereden aşağı her baktığımda bu soruyu sorar, gün içinde ( trafikte, iş yerinde, arkadaşlarımız arasında) yaşadığımız olumsuzlukların ne kadar komik olduğunu anlarım. Daha da zoom out yaptığımızda ( videodaki gibi ) ruhumun derinliklerinden bir sinyal duyuyorum :) Teşekkürler Sayın Mengüç.
27 Kasım 2011 — 23:48
Amozonik says:
Merhaba Hakan Bey,benim için en büyük sorun sadece ve sadece benim sevdiklerimi kendilerini hiç ilgilendirmediği halde büyük sorun haline getirenler.Onun dışında hiç bir problemim yok,sevdiğim bir işi yaptığımda nasıl büyük bir şevk ile o işe sarıldığımı ve o işin peşinden koşturduğumu çok iyi biliyorum.Sadece kendi adıma konuşuyorum.İnsanların çevrelerinde felaket tellalleri kol gezer örneğin kimisinin değeri sadece maddiyattır karşınıza geçer ve bu yaptığınız ve yapmazktan zevk aldığınız işin ne kadar boş ve ne kadar anlamsız olduğunu söyler oysa sizin bu işten hiçbir maddi beklentiniz yoktur değeriniz budur yani sadece yapmak ve bunu yapmanın getirdiği heyecan ve zevktir ama anlamaz.Ya da bir başka birşey yapacaksınızdır ondan da büyük zevk alacaksınızdır bunun için yapmak istediğiniz şey sizin için çok kolaydır daha başlamadan bitrmişsiniz gibi gelir -bana öyle oluyor-karşınızdakiler sizi yine engellemenin derdine düşerler..Yılmayıp içerisinde olduğumuz koşulları da göz ardı etmeyerek doğru olduğuna inandığımız yolda ilerlemeliyiz diye düşünüyorum.Benim yaşam felsefem budur..Karşıma çıkanlara zafer ispatlamak da değil bu da ayrı bir zevk oluyor her ne kadar istemesek de gülümsetiyor birazcık ama pek de umurumda değil aslında kendim ile sürkeli yarış halindeyim.Bu bir doyumsuzluk değil,hep bir adım ötesinin daha olduğunu biliyorum ve bir sonraki adım beni çağırıyor ben buradayım sen hala orada mı kaldın diyor..Kendim ile yarış halindeyim ve kendim ile bir sorunum yok ne istediğimi de ne istemediğimi de ne olduğumu da ne olmadığımı da ne olabileceğimi de ne olamayacağımı da çok iyi biliyorum..Güeşi hayal edip elbet aya ulaşabileceğimi biliyorum yeterli çabayı gösterdiğimde ancak,ayı tuttuğumda güneş oradan bana göz kırpıyor..Açıköğretim programını gözlerim açık bekliyorum…İşte büün mesele..Sorunum bu..Program gelse de derslere başlasam…:))
28 Kasım 2011 — 13:18