Kalbin temizse hikayen mutlu biter!
Evvelki blogumun başlığı, ‘Başkası olma kendin ol! Böyle çok daha güzelsin‘ idi. Bu sözü Tarkan‘ın şarkısından da hatırlarsınız. Bu yazdığım bir espri değildi, buna gerçekten inanıyorum.
Kendin olmak nedir?
Kendin olmak özgür olmaktır,
Kendin olmak içindeki mavi kuşun çıkmasına izin vermektir.
Örnek aldığınız kişilere bakın,
Bu yazı yazmamın nedeni farkındalığımızı biraz daha arttırmak. Pek çok reklam, haber ve ürün gizli yollarla bilinçaltımıza binlerce mesaj gönderiyor. Ve çoğumuz farkında olmadan bu mesajları alıyor ve mesajlar doğrultusunda yönlendiriliyoruz. Dilbilim ve meta modellerle ilgili yazacağım yazılarda reklamlarda kullanılan teknikleri daha sonra anlatacağım.
(Bu yazı Hakan Mengüç tarafından 2009 yılında yazılmıştır.)
Pazartesi günü yazmıştım, ‘Cuma günü 500 ingilizce kelime ezberleyeceğim’ diye. Pazartesi gününden itibaren diğer işlerimi hallerderken bir yandan da kelimeleri çıkarmaya başladım. Çünkü ezberleyeceğim kelimeler günlük hayatta kullanılan kelimeler veya benim sürekli karşılaşacağım tarzda kelimeler olmalıydılar, aksi takdirde unutulurlar. Bu kelime bulma işi sandığımdan da zor çıktı. Önce Mentalist dizisinin 8. bölümündeki bilmediğim kelimeleri çıkardım, onlar az geldi. Sonra Richard Bach‘ın Messiah’s Hands Book (çok kısa bir kitaptır) kitabındaki bilmediğim kelimeleri çıkardım. Anca 200 tane filan oldu. Nereden bulayım derken, ingilizce kelime öğrenme ile ilgili bir kitabım vardı onu buldum, oradan kelime seçtim ve 500’e tamamladım.
Dile Kolay
500 kelime dile hakikaten çok kolaymış. Neyse bu konuya sonra döneceğim.
Nasıl Ezberledim?
Öğrenme dediğimiz şey bildiğimiz bir şeyle, bilmediğimiz şey arasında bağlantı kurmaktır.
Karamsar olmak zor değil, zor olan çılgın bir fırtınadan sonra gökkuşağı gibi gülümseyebilmektir?
Kucaklamaya kollarının yetmeyeceği bir ağaç, bir tohumla başlar.
En uzun yolculuklar ise, bir adımla başlar.
Gerçek sevgiler ise, bir tebessümle başlar?
Adamın biri, ilk defa gittiği bir kasabada şaşkın şaşkın gezindikten sonra yol kenarında duran bir arabanın yanına sokulmuş ve arka koltukta tek başına oturan çocuğa:
– Buraların yabancısıyım, demiş. Parkın hemen yanı başındaki fırını arıyorum. Çok yakın olduğunu söylediler.
Çocuk arabanın penceresini iyice açtıktan sonra:
Kiwi hayatı boyunca uçamayan bir kuş türü.
Amerikalı bir üniversite öğrencisi bitirme tezi olarak aşağıdaki animasyon-filmi yapmış. Animasyon-film Youtube‘da an itibarıyla 23 milyon kişi tarafından izlenmiş.
Animasyon-film, Kiwi kuşunun uçma arzusunu anlatıyor. Daha önce blogumda paylaşmıştım fakat şimdi farklı bir bakış açısından izlemenizi istiyorum.
Bir insanın hayallerine kavuşmasının nasıl bir duygu olabileceğini hissedebilirsiniz.
Kuantum Fiziği 21. yüzyılda bir devrim yarattı ve dünyaya bakışımızı kökten değiştirdi. Belgeselin bir bölümünde şu cümle geçiyor, ‘Son 50 yılda öğrendiklerimiz, tüm insanlık tarihi boyunca öğrendiklerimizden daha fazla’
Belgeselde neler olup bittiğini anlatmak yerine aşağıdaki soruları yazarak sizi meraklandırmak istedim :)
Anlaşılan o ki önümüzdeki 20 yılda göreceklerimiz dudağımızı fena uçuklatacak…
Bu belgeselde cevabını bulacağınız sorular;
Görünmezlik pelerini yapılabilir mi?
Dünyanın nasıl göründüğünü değiştirebilir miyiz?
Tam görünmezlik gerçekten 5-6 yıl mı uzaklıkta?
Avuçları Terleyen Bilge
Bir Zen üstadı olan Kasan ünlü bir soylunun cenaze törenini yönetecekti. Orada durup eyalet valisinin, diğer lordların ve leydilerin gelmesini beklerken avuçlarının terlemeye başladığını farketti.
Ertesi gün, öğrencilerini biraraya topladı ve henüz gerçek bir öğretmen olmaya hazır olmadığını itiraf etti. Onlara dilenci ya da kral olsun, tüm insanların önünde aynı tutumu sürdürmeyi başaramadığını açıkladı. Hala sosyal rollerle ve kavramsal kimliklerle hareket ediyor, insanların eşit olduğunu anlayamıyordu. Kasan oradan ayrıldı ve başka bir üstadın öğrencisi oldu. Sekiz yıl sonra aydınlanmış olarak öğrencilerinin yanına geri döndü.
Annesiyle babası ayrıldığında 6 yaşındaydı Hüseyin Özer. Zor geçen çocukluk yılları ve bir türlü sevemediği köy hayatından sonra 12 yaşında köyünden kaçtı. Artık Ankara’nın sokaklarında kalıyordu, kışları tuvaletlerde yatıyor, yazları banklarda uyuyordu.
Hangi işleri yaptı?
– Çakmaklara gaz dolduruyordu
– Günlük bir lira yevmiye ile pastanede çalıştı
– Bulaşıkçılık yaptı
“Daha sonra Necati Bey Caddesi’nde bir pastanede günlük 2.5 lira yevmiyeyle işe başladım. İlk paramla taksitle siyah bir ceket aldım. Bu arada hâlâ tuvalette kalıyordum. Bir süre sonra İsmet Paşa’da Lale Lokantası’nda iş buldum. Kendime bir kömürlüğü kalacak yer yaptım. İyi para kazanıyordum. Bir külot, çorap, ikinci el ayakkabı ve kot pantolon aldım. Kömürlüğe bir de yatak aldım bir süre sonra. Artık köşeyi dönmüştüm. Biraz daha para kazanınca ranza yaptım kendime.”
15 yaşında Ankara dar gelmişti ve İstanbul’a doğru yola koyuldu…
15 – 20 yaş arası lokantalarda çalıştı ve bu arada akşamları ingilizce kursuna gitti.
20 yaşında İngiltere’ye gitmeye karar verdi ve dediğini yaparak yanında 100 lirasıyla Londra’ya gitti. Bir dönercide iş buldu.
Sonra kendini geliştirdi, işi tamamıyla öğrendi, bir yer işletmenin tüm ayrıntılarını kavradı ve Sofra‘yı kurdu.
Aşağıdaki videoda daha fazlasını buluabilirsiniz.
Ben Hüseyin Özer hakkındaki bu bilgileri kısaca yazdım, yok bu bana yetmez, daha ayrıntılı öğrenmek istiyorum diyorsanız, kendi web sitesindeki biyografisine buradan bakabilirsiniz. (for English)
Facebook’tan Bu Videoya Gelen Yorumlar
Dr. Jill Boyte Taylor
Aşağıdaki videoda Felcimin İçyüzünü Anlama: Bir Beyin Bilimadamının Kişisel Yolculuğu Kitabının Yazarı ve bir nöroanatomist olan Dr. Jill Bolte Taylor’un konuşmasını izleyeceksiniz.
Kitabının adında da belirtiği gibi, kendisine inen felci ve ondan sonra yaşadıklarını anlatıyor bu videoda…
Şimdi sizi video ile başbaşa bırakıyorum.
Videoyu Türkçe izleyebilmek için başlatma tuşunun yanındaki butondan Turkish’i seçin. Devam
Müşfik Kenter diyor ki;
Derdin mi çok?
Benden de mi çok?
1980’lerde yayınlanan Gecenin Öteki Yüzü adlı diziden bir parça…
Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif.
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç.
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü.
Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin.
Yaşadıklarını kâr sayma,
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna.
Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün.
Gülebildiğin kadar mutlusun,
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin.
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer,
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın.
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer,
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret,
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın.
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın,
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın,
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.
İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak, bunu hatırladığın kadar yaşarsın.
Bunu unuttuğunda, aldığın her nefes kadar üşürsün.
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun.
Çiçek sulandığı kadar güzeldir,
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli,
Bebek ağladığı kadar bebektir.
Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin?
SORUNUN NE KADAR BÜYÜK?
Her diş kendi çenesinde ağırır, herkesin sorunu kendine göre en büyüğüdür, fakat bazen uzaktan bakmak lazım sorunlarımıza, gerçekten ne kadar büyükler? Değer mi bu kadar vakit kaybına? Değer mi hayatı kaçırmaya? Belki başka bir kişi, başka bir fırsat bekliyor seni? Değer mi?