Evrende her şey zıttıyla var olur. Sevgi nefretle, acı mutlulukla, üzüntü sevinçle?
İstediğimiz her şey bize zıttıyla beraber gelir. Bunlar madalyonun iki yüzüdür. Acı çekmeyi göze alamıyorsak aşık da olamayız. Düşmekten korkarsak yükseklerde uçmanın heyecanını yaşayamayız. Ayağımızın yere değdiği güvenli kıyılarda yüzmeyi seçersek okyanusu keşfedemeyiz.
Bazı klasik deyişler vardır; ?Bir şey olmuyorsa daha iyisi olacağı içindir? gibi. Evet bu söz kötü olaylar yaşadıktan sonra insana kendini iyi hissettiren bir söz. Hatta doğru da olabilir ama biz buna bel bağlamamalıyız. Üzgünüm ama bir şey olmuyorsa onun neden olmadığını anlayana kadar kendimizi zorlamalıyız yoksa aynı acıyı tekrar yaşamamız kaçınılmaz olur. Yine eskilerin deyimiyle ‘Hayatta vermediğimiz dersten hep ikmale kalırız.’
Her acı beraberinde bir sürpriz getirir. Bu sürprizi fark edip açana kadar bize daha büyük acılarla gelmeye devam edecektir. Bu korkutucu bir şey değil. Hayatı yaşanılır kılan gizli bir oyun aslında. Sadece acının içerisinde onu biraz aramamız gerekiyor. Değerini daha iyi anlamamız ve farkındalığımızın artması için bize hazır sunulmuyor.
Hayatımızda yeni bir yol istiyorsak acılarımıza bakmamız gerekiyor. Onlar bizim bilgi hazinemizdir. Yalnızca o anılardan topladığımız taşlardan oluşturacağımız yol bizi daha anlamlı bir hayata ulaştırabilir. Unutmayın ömrü boyunca mutlu olmuş bir insanın hiç tecrübesi olmamış demektir?
Teşekkürler Ceren Kayalar…